Sevgili Kıbrıslı Türkler,
Sevgili Kıbrıslı Rumlar,

Bu adanın iki yakası farklı sorunlarla boğuşuyor ama aynı karanlıkta nefes almaya çalışıyor.
Kuzeyde çürüyen bir düzen, güneyde ise barışı savunur gibi yapıp sürekli erteleyen bir siyaset…
İki tarafın da görmek istemediği gerçek aynı:
Barış yoksa düzen çürür;
düzen çürürse barış da imkansızlaşır.

Kıbrıslı Türklerin yaşadığı karanlık bir “iç mesele” değil;
çözümsüzlüğün ağır faturası.
Kıbrıslı Rumların rehaveti de bir “güvenlik duygusu” değil;
aynı çözümsüzlüğün başka bir yüzü.

Bu ada yarım asırdır kendini idare ediyor ama artık tükenme noktasında.
Ne kuzeydeki talanın, ne güneydeki bekleyişin, ne de “şimdi sırası değil” diyen siyasetin bahanesi kaldı.

2026’nın asıl sorusu şudur:
Bu halklar daha neye razı olmayacak?
Razı değiliz bu çarpık düzene,
razı değiliz bu ertelemeye,
razı değiliz bu bölünmüşlüğün kadermiş gibi dayatılmasına.
Bu ada iki karanlığın arasında sıkışmayacak kadar büyük.
Hem içeride nefes almayı sağlayacak bir düzeni kurmak,
hem de yarım asırlık ayrılığı bitirmek
aynı cesareti gerektiriyor.
Kıbrıs’ın kaderi başkalarının takviminde değil;
bu adanın insanlarının iradesindedir.

2026, o iradenin ayağa kalkma yılı olsun.
Ve 2026, yalnız bizim değil, dünyanın da sınandığı bir yıl olacak.
Bu ada için istediğimiz şeyi Büyük İnsanlık için de isteyelim;
biraz adalet, biraz huzur, biraz da birbirimizi anlamaya çalışma iradesi.
Yeni yıl hepimize daha iyi bir yol göstersin.

>>>>>>>>

2026 – ΕΠΙΣΤΟΛΗ: ΑΥΤΟ ΤΟ ΝΗΣΙ ΑΝΑΖΗΤΑ ΤΗ ΜΟΙΡΑ ΤΟΥ

Αγαπητοί Τουρκοκύπριοι,
Αγαπητοί Ελληνοκύπριοι,

Αυτό το νησί παλεύει με διαφορετικά προβλήματα στις δύο του πλευρές, αλλά αναπνέει στην ίδια σκοτεινή πραγματικότητα.
Στον Βορρά, ένα σύστημα που σαπίζει·
στον Νότο, μια πολιτική που μιλά για ειρήνη αλλά την αναβάλλει διαρκώς.

Και η αλήθεια που και οι δύο πλευρές αποφεύγουν να δουν είναι η ίδια:

Χωρίς ειρήνη, το σύστημα σαπίζει.
Και όταν το σύστημα σαπίζει, η ειρήνη γίνεται αδύνατη.

Το σκοτάδι που ζουν οι Τουρκοκύπριοι δεν είναι «εσωτερικό ζήτημα»·
είναι το βαρύ κόστος της μη λύσης.
Η άνεση που νιώθουν οι Ελληνοκύπριοι δεν είναι «αίσθηση ασφάλειας»·
είναι απλώς μια άλλη όψη της ίδιας μη λύσης.

Αυτό το νησί πορεύεται μόνο του για μισό αιώνα και πλέον βρίσκεται στο όριο της εξάντλησης.
Ούτε η λεηλασία του Βορρά, ούτε η αναμονή του Νότου, ούτε η πολιτική του «όχι τώρα» έχουν πια καμία δικαιολογία.

Το πραγματικό ερώτημα του 2026 είναι:
Σε τι άλλο δεν θα συμβιβαστούν αυτοί οι λαοί;

Δεν συμβιβαζόμαστε με αυτό το διεφθαρμένο σύστημα,
δεν συμβιβαζόμαστε με την αιώνια αναβολή,
δεν συμβιβαζόμαστε με τη διχοτόμηση που παρουσιάζεται ως μοίρα.

Αυτό το νησί είναι πολύ μεγαλύτερο από τα δύο σκοτάδια που το πιέζουν.
Το να χτίσουμε ένα σύστημα που επιτρέπει στους ανθρώπους να αναπνέουν
και το να τερματίσουμε τη μισόαιμη διαίρεση
απαιτούν το ίδιο θάρρος.

Η μοίρα της Κύπρου δεν βρίσκεται στα χρονοδιαγράμματα των άλλων,
αλλά στη βούληση των ανθρώπων αυτού του τόπου.

Το 2026 ας γίνει η χρονιά που αυτή η βούληση θα σηκωθεί όρθια.

Και το 2026 δεν θα είναι δοκιμασία μόνο για εμάς, αλλά για ολόκληρο τον κόσμο.
Ας ζητήσουμε για τη Μεγάλη Ανθρωπότητα ό,τι ζητάμε και για αυτό το νησί:
λίγη δικαιοσύνη, λίγη γαλήνη και την πρόθεση να καταλάβουμε ο ένας τον άλλο.

Καλή Χρονιά σε όλους μας·
ας μας δείξει ο νέος χρόνος έναν καλύτερο δρόμο.