Türkiye’de MHP’nin kurucusu Alparslan Türkeş’in oğlu AKP’li Tuğrul Türkeş son dönemde Avrupa Konseyi’nde Türkiye’yi temsil ediyor. Türkeş uzun süredir Osman Kavala’nın yargılamasıyla ilgili yaptığı açıklamalarla gündemde. Gezi davasında “hukuka dönüş” çağrısı yapan Türkeş, “Kavala’yı ziyaret edeceğim, gerçek milliyetçilik bu” diyor.

Osman Kavala ile hiç görüşmediğini dile getiren Turgut Türkeş, ziyaret etmeyi planladığını söylediği söyleşide, Adalet Bakanı Yılmaz Tunç’tan rica ettiğini, uygun bir zamanda görüşmek için izin aldığını bir ara ziyaret edeceğini de dile getirip şunları açıkladı:

“İşte gerçek millilik, yurtseverlik bu. Bana öğretilen milliyetçilik bu. Türkiye için en iyi şartlarda kaynak bulmak gerekir. Ayrıca, ben hayatının 7 yılını, ömrünün 10’da 1’ini cezaevinde geçirmiş bir babanın çocuğuyum.”

Türkeş’in bu çıkışı oldukça tepki çekmiş, MHP Genel Başkan Yardımcısı Semih Yalçın, Türkeş’in soyadını lekelediğini söylemiş “vazgeç” çağrısı yapmıştı.

Tepkilerin ardından Osman Kavala, AKP Ankara Milletvekili ve Avrupa Konseyi Parlamenter Meclisi Türk Delegasyonu Başkanı Tuğrul Türkeş’in, kendisiyle ilgili açıklamalarına gelen tepkileri yadırgadığını belirten bir açıklama yayımladı. Kavala, “Türkeş’in ağır deneyiminin, kendisini başkalarının acılarına karşı duyarlı hale getirdiğini” ifade etti.

Osman Kavala, yaptığı yazılı açıklamada, Tuğrul Türkeş’in kendisini ziyaret edeceğine dair açıklamalarını ve Türkeş’e yönelik eleştirileri değerlendirdi.

Kavala’nın mesajı şöyle:

“Sayın Tuğrul Türkeş’in beni cezaevinde ziyaret edeceğine dair açıklamasında söylediği “hayatının 7 yılını cezaevinde geçirmiş bir babanın çocuğuyum” şeklinde sözlerinin merhum Alparslan Türkeş ile beni aynı kefeye koymak olarak değerlendirilmesini yadırgadım.

Belli ki Sayın Türkeş iç dünyasıyla ilgili bu sözlerle işkenceye maruz kalmak dahil, babasının çektiği acıları yakından hissetmiş olmanın, bu ağır deneyimin, kendisini başkalarının acılarına karşı duyarlı hale getirdiğini anlatmak istemiş.

İnsanların toplum hayatına yaptıkları katkılar eşit değerde değil, bazıları diğerlerinden daha önemli konumdalar. Ancak hukukun egemen olduğu bir ülkede uygar biçimde yaşayabilmek için her bireyin hayatının ve haklarının eşit derecede değerli olduğunun kabulü gerekir.

Öteki olarak görülen, önemli olarak görülmeyen insanların hayatları değersiz sayıldığında onların maruz kaldığı adaletsizliklere kayıtsız kalınıyor. Şiddeti teşvik eden bir ortam yaratılıyor, keyfi cezalandırmalar meşrulaştırılıyor.”