ILO Başkanı Gilbert Houngbo, küresel ekonomik sorunlar nedeniyle dünyanın dört bir yanında on milyonlarca çocuğun geleceğinin tehdit altında olduğunu vurguladı.

Çocukların bazılarının seks işçiliğine de zorlandığını belirten Houngbo, hükümetlerin acil adımlar atması gerektiğini ekledi:

“Covid etkisine bir de enflasyondaki artış eklenince durum daha da kötüleşti. Derhal kararlı adımlar atılmazsa sorun büyümeye devam edecek.”

Birleşmiş Milletler’in 2020 başına ait sorun verilerinde 160 milyon çocuğun çalışmak zorunda kaldığı görülüyordu.

Houngbo, dünya genelinde çocuk işçiliğine karşı 20 yıldır verilen mücadelenin ilk defa 2020 sonrasında sekteye uğradığını belirtti.

Aynı zamanda Eski Togo Başbakanı olan Houngbo, yeni verileri henüz yayımlamadıklarını fakat bu verilerin çocuk işçiliğinde kötüleşmeye işaret ettiğini aktardı.

Kenya’nın güneydoğusundaki sahil kenti Mombasa’dan BBC’ye konuşan 14 yaşındaki bir kız, annesinin okul ücretini karşılayacak ve yiyecek alacak parasının olmaması nedeniyle çalışmaktan başka çaresinin olmadığını söyledi:

“Para kazanmak için erkeklerle yatıyorum, kıyafet yıkıyorum ve saç örüyorum. Okula gidebildiğim zamanlarda ise bazen açlıktan kalemi elime alacak enerji bulamıyorum.”

BBC’ye konuşan annesi de “bir çocuktan böyle bir şey yapmasını istemek hiç kolay değil” derken, pandemide işini kaybetmesi nedeniyle üç çocuğuna bakacak para kazanamadığını, kıyafet yıkasa da bunun yetmediğini anlattı:
“Çok üzülüyorum. Benim çocuğumun da diğer çocuklar gibi okula gidip gelecekte iyi bir işe girmesini istiyorum ama maddi durumum olmadığı için bu işi yapmak zorunda kalıyor.”

Muhitte genelev işleten bir kadın ise, çaresizce para kazanmaya çalışan genç kızların sayısındaki artış nedeniyle “işlerinin tıkırında olduğunu” söyledi.

Houngbo çocuk işçiliğin yoksul ve orta gelirli ülkelerin yanı sıra zengin ülkelerde de görüldüğünü, en çok çalıştırıldıkları sektörünse tarım, madencilik ve inşaat olduğunu belirtti:

“Sorunun kökeninde yoksulluk var.”

BM’nin çocuklara yardım fonu UNICEF, çocuk işçiliğin artış nedenlerinin ülkeden ülkeye farklılık gösterebilmekle birlikte, enflasyonun her ülkedeki ana neden olduğunu vurguladı.

BBC’ye konuşan UNICEF Sosyal Politikalar ve Koruma Programı Direktörü Natalia Winder-Rossi, “Ailelerin çaresizliği, çocukların hayatlarının geri kalanını etkileyecek zor kararlar vermelerine yol açıyor” dedi.

BBC, çeşitli ülkelerde okulu bırakmak zorunda kalan çocuklarla konuştu.

Lübnan’ın güneyindeki Sidon kentindeki çocuklar, ailelerine destek olmak için okulu bıraktıklarını söyledi.

14 yaşındaki Alaa “Öğrenciyken hayalim öğretmen olmaktı. Ama artık hayal kurmayı bıraktım” dedi.

Alaa artık evlere temizliğe gidiyor.

UNICEF’e göre, ekonomisi çökmek üzere olan Lübnan’daki her 10 çocuktan biri çalışmak zorunda.

Yoldan geçen araçlara mendil satan 15 yaşındaki Muhammed de “Tabii ki okula gitmek isterim. Ama bu koşullarda nasıl gidebilirim?” diyor ve ekliyor:
“Ailenize bakmak zorundasınız. Bazen boğuluyormuş gibi hissediyorum ama pes etmemem gerekiyor.”

Houngbo, durumun ciddiyetine rağmen çözümün mümkün olduğunu düşünüyor.

Her ülkenin farklı koşulları nedeniyle farklı yaklaşımlara ihtiyaç duyduğunu belirten Houngbo eğitim ve iş imkanlarının iyileştirilmesine ek olarak yasa dışı sektörlerle mücadele edilmesi gerektiğini de söylüyor.