Bugün Kıbrıs
Yenierenköy’de yaşanan okul otobüsü faciasının ardından öğrenciler, Lefkoşa’da Başbakanlık önünde bir kez daha seslerini yükseltti:
“Anne ölmek istemiyorum” sesleri hala telefonlarımızda kayıtlı. Biz defalarca duyduk”
“Ölümle aramızda bir metre vardı. Ama siz güle güle geldiniz, güle güle gittiniz.”
“O otobüste sizin çocuklarınız yoktu, biz vardık. Sizin çocuklarının hiç yaşamayacak bunu.”
“O gün devlet bizi korumadı, biz birbirimizi çıkardık o otobüsten.”
“Siz hangi koltukta oturuyordunuz? Biz yerde sürünürken, başımız kan içindeyken siz hangi masalarda gülümsüyordunuz?”
POLİSE SİTEM
“Biz hala o otobüsün içindeyiz” diyerek sözlerine başlayan öğrenci, polislerin arkadaşlarının gelmesine izin vermediğini, ama asıl engellenmesi gerekenin kazaya neden olan ihmal olduğunu söyledi: “Bugün arkadaşlarımızın önünü kesen polis, o gün otobüsümüzün önünü kesseydi şimdi burada olmak zorunda kalmazdık.”
PROTOKOLE ÖFKE
Kazanın ardından gelen resmi ziyaretlerin hiçbir anlam ifade etmediğini vurgulayan öğrenci, tepkisini şu sözlerle dile getirdi: “Hastaneye elleri ceplerinde geldiler. Keşke hiç gelmeselerdi. Güler yüzle geldiler, güle güle gittiler. Biz ölüyorduk. Sanki ayağımız kaydı da düştük sandılar. Oysa ölümle aramızda bir metre vardı.”
“BİRBİRİMİZİ KURTARDIK”
Kazanın hemen ardından olay yerine ilk gelenin devlet değil, öğrencilerin kendileri olduğunu anlatan genç, yaşadığı dehşeti şöyle aktardı: “Benim kolum cama saplanmıştı. Arkadaşım sürükleyerek çıkardı beni. Biz birbirimizi çıkardık o otobüsten. Saatler sonra ‘geçmiş olsun’ dediler. Ama protokol eksik olmadı.”
DEVLETE İNANÇ YOK
Konuşmanın en çarpıcı anlarından biri, devletin ihmali ve sessizliğine dair gelen sözlerdi: “O koltukta sadece camlar kırılmadı. Bizim devlete olan inancımız paramparça oldu.Siz hiç çocuğunuzun ‘Anne, ölmek istemiyorum’ dediğini duydunuz mu? Biz defalarca duyduk. Hala o sesler telefonlarımızda kayıtlı.”